درحالی که سال ها می گذرد و جوامع بشری روز به روز از تفکر اقتدارگرا دورتر می شوند، در مدیریت شهری تهران اتفاقات دیگری رقم می خورد. طرحهای خلق‌الساعه در شرایط بد مالی شهرداری طرح می‌شود. حذف پل حافظ چرا در اولویت جدی برای مدیریت شهری  تهران است؟
اگر برداشتن پل مشکلات ما را در زمینه منظر شهری این محدوده برطرف می کند چرا در مورد عنصر جایگزین، اطلاعاتی به مردم داده نمیشود؟

نگاه مدیریت  شهری معطوف به زیباسازی ظاهر شهر است و روابط پیچیده ای که منجر به تولید منظر شهری زیبا می شود کنار گذاشته می شود .
چگونه ممکن است بدون برنامه مشخص و  تعریف مشکل اصلی در خصوص این پل ، که چهل سال در منظر شهری و حل مشکل ترافیک این منظقه نقش داشته تصمیم گرفت؟  و بعد به دنبال دلایل منطقی برای توجیه این بی تدبیری گشت ؟!
آیا این هم یک پروژه عمرانی دیگر مثل حذف پل گیشا نیست که پیمانکار آن روی دست شهرداری گذاشته؟
آیا این بی کفایتی و حاصل تفکر اقتدارگرا نیست که بدون منطق تصمیم می گیرد و اقدام می کند و بعد به دنیال توجیه آن میرود؟
قبل از تصمیم به برچیدن پل باید برنامه آینده منظر شهری در این منطقه ارائه شود.
این نوع تصمیم گیری در مدیریت شهرتهران سرمایه‌ی ملی را تهدید، منظر شهر را تخریب، آسایش ساکنان را سلب و در نهایت اعتماد عمومی را مخدوش می کند.