شاید برای آنانی که پا به رکاب نیستند، اگر نگوییم هیچ وقت ولی کمتر توجه و فکر کردن به مسائل رکاب زدن رخ نموده؛ یا آن را آنقدر ساده و بدیهی می‏ پندارند که لزومی به پرداختن به آن حس نمی ‏کنند و یا اینکه لذت سوار شدنش را تنها در دوران کودکی تجربه کرده‏ و حالا در گوشه دو انبار خاک می‏ خورد؛ یکی خانه و دیگری ذهن!

درست است که از مهم‏ترین معضلات دوچرخه ‏سواری در شهرهای شلوغ آلودگی هوا و ترافیک زیاد است، اما واقعا مشکل اصلی همین افرادند!

شاه ‎کلید گشایش رکاب زدن در شهرها، گشودگی ذهن و ضمیر کسانی است که  تصوری از لذت ورزش و زندگی ندارند، کسانی که نگاهشان وزنه‏ وار به پایت بند می‏ شود و تو را در مرداب شک و ترس فرو می ‏برد. این حس خفگی همه لذت و زیبایی رکاب زدن را محو می ‏کند. گرچه این احساس عدم امنیت در شهرهای بزرگ برای دوچرخه‏ سواران، زن و مرد نمی‏ شناسد اما با حس دلواپسی ‏های دختری که دم ‏دم ‏های غروب می ‏خواهد در کوچه ‏های محله ‏اش با دوچرخه فراغتی را سپری کند، همه کم و بیش آشناییم؛ حسی که با پایین رفتن خورشید بالاتر می ‏آید!

تا به حال فکر کرده‏ اید که در جزیره کیش چه سرمایه اجتماعی تولید و انباشت شده که این نگرانی جایی برای نمود ندارد. خوب است دغدغه‏ مندان و برنامه‏ ریزان دوچرخه‏ سواری برای عموم مردم آن را بشناسند و به آن بپردازند. گرچه در این جزیره از آلودگی هوا و ترافیک خبری نیست ولی کم نیستند شهرها و روستاهایی که این دو ویژگی را دارند. آنچه رکاب زدن در کیش را به لذتی بی ‏انتها بدل می ‏کند صد البته مردم و جامعه محلی آن است.

این جزیره توریستی توانسته فرهنگ رواداری را در خود به خوبی پرورش دهد. پذیرش میهمان و گردشگر با هر سلیقه‏ ای و معاشرت زیاد با آنان و گره خوردن معیشت شان با توریست‏ ها به نظر عامل مهمی در ایجاد این امنیت و ایمنی بالاست.

ویژگی کیش برای رکاب زدن امن

البته که فضا و مبلمان شهری هم به کمک آمده و تقریبا جایی را نمی‏ توان یافت که دوچرخه‏ سوار در آن جا گیر بیفتد. در این شرایط حتی می ‏توان گفت کل جزیره برای تردد ویلچر و معلولین حرکتی هم ظرفیت دارد. همچنین نوع پوشش گیاهی، فضاسازی طبیعی و درخت ‏کاری هم علی رغم زیبایی و جلوه بسیار زیاد، اصلا به گونه‏ ای نیست که فضایی غیرقابل مشاهده و خوفناک به ویژه در شب ایجاد گردد.

بنابراین گرچه کوشش برای ساخت مسیر ویژه برای دوچرخه که در بسیاری از شهرهای دنیا رایج است و به تازگی در قندهار افغانستان [۱] هم احداث شده، جاده ‏ای سه کیلومتری با علایم راهنمایی خاص؛ اما شهرهایی که کل شهر برای دوچرخه‏ سوار زن و مرد امن است را می‏ توان در شمار شهرهایی دانست که امنیت در آن‏ها نهادینه شده است. به بیان دیگر تجربه لذت دوچرخه ‏سواری در هر منطقه ‏ای می ‏تواند شاخص مهم توسعه ‏یافتگی شهری و انسانی آن منطقه باشد.

[۱] به گزارش خبرگزاری ‏ها در ۱۲ بهمن ۱۳۹۹ این مسیر احداث شده است.