پایگاه تحلیلی - خبری نظرآنلاین

رسانه راهبردی - انتقادی پژوهشکده نظر

  • صفحه اصلی
  • هنر
    • باستان شناسی
    • مدرنیته و هنر مدرن
    • نقد هنر
    • نقوش و تزئینات
    • نگارگری
    • هنر باستان
    • هنر معاصر
  • منظر
    • منظر شهری
    • سازمان فضایی شهر
    • باغ
    • مبانی نظری منظر
    • منظر طبیعی
    • منظر و جامعه
    • منظر راه
  • معماری
    • مسکن
    • مبانی نظری معماری
    • معماری معاصر
    • معماران
  • شهر
    • برنامه ریزی و مدیریت شهر
    • مبانی شهر
    • نوسازی شهری
    • مرمت شهری
  • محیط
    • مدیریت آب
  • گردشگری
  • نظرگاه
  • تماس با ما
منو
  • صفحه اصلی
  • هنر
    • باستان شناسی
    • مدرنیته و هنر مدرن
    • نقد هنر
    • نقوش و تزئینات
    • نگارگری
    • هنر باستان
    • هنر معاصر
  • منظر
    • منظر شهری
    • سازمان فضایی شهر
    • باغ
    • مبانی نظری منظر
    • منظر طبیعی
    • منظر و جامعه
    • منظر راه
  • معماری
    • مسکن
    • مبانی نظری معماری
    • معماری معاصر
    • معماران
  • شهر
    • برنامه ریزی و مدیریت شهر
    • مبانی شهر
    • نوسازی شهری
    • مرمت شهری
  • محیط
    • مدیریت آب
  • گردشگری
  • نظرگاه
  • تماس با ما
  • سه‌شنبه 4 مهر 1402 10:00
جستجو
Close this search box.
صفحه اصلی شهر برنامه ریزی و مدیریت شهر

نقد نظام مدیریت ساخت ‌و ساز شهری تهران(2)؛ تا «سازنده» از «بساز و بفروش»

آرش تقی ‌پوراختری نویسنده: آرش تقی ‌پوراختری
پنج‌شنبه 25 آذر 1400
در برنامه ریزی و مدیریت شهر, شهر
A A
0

نظام مدیریت ساخت و ساز شهری

نظام مدیریت ساخت ‌و ساز شهری تهران چگونه است؟ بی‌تفاوتی مدیریت شهری نسبت به «سازنده» و «بساز و بفروش».

در نقد قبلی فاصله «وضع موجود نظام مدیریت ساخت ‌و ساز شهری» با «وضع مطلوب از حکمروایی ساخت ‌و ساز شهری» معرفی شد. در این ‌راستا یکی از نکات مغفول در تصمیمات مدیریت شهری، ماهیت تولیدکننده فضا است. از این ‌رو لازم به توضیح است که شاید مهم ‌ترین معیار تمیز دادن «سازندگان» از «بساز ‌و بفروش‌ ها»‌ شکل دارایی ایشان است، که در قالب فضا انباشت می‌شود.

به بیان دیگر سود «سازنده» در این است که اگر امسال 500 متر زمین دارد، با فعالیت ساخت‌ و سازی خود، این مساحت را در سال بعد به مثلا 600 متر برساند. از این ‌رو لزوماً افزایش قیمت ملک به معنای سود ایشان نبوده؛ و نفع منطقی ایشان در افزایش قابلیت نقد شوندگی دارایی ‌شان است (موضوعی که می‌تواند در یک بازار غیررانتی، حتی رابطه معکوس با افزایش قیمت ناشی از تورم داشته باشد).

می‌ توان سازندگان را نوعی«سرمایه‌ دار صنعتی» به حساب آورد؛ که متفاوت از «سرمایه ‌داران ‌تجاری» (بساز و بفروش ‌ها) هستند. به این معنا که سرمایه ایشان روی زمین [غیرمنقول] و قانونی در تملک ایشان است؛ و بتبع شرایط عمومی کشور، قابل سیاست‌ گذاری در جهت نفع عمومی است.

حال‌ آنکه ماهیت دارایی، «سرمایه ‌داران ‌تجاری» پول نقد بوده؛ و با همان نیتی که روزی وارد بازار بورس؛ یا تبادلات ارزی می ‌شوند؛ روزی هم سوار بر تورم در بازار ساخت ‌و ساز فعالیت می ‌کنند. حداقل تفاوت میان این دو قشر در تعهدات مالیاتی، ایجاد اشتغال دائم، و تورم‌ زایی رفتارهاست.

هرچند همین «سرمایه‌ داران صنعتی» را نیز باید بخش خصوصی به حساب آورد، و منکر انگیزه ‌های مالی ایشان نبود؛ ولی استمرار حرفه ‌ای فعالیت ایشان در زمینه ساخت ‌و ساز، نقش «اعتبار اجتماعی» (حسن شهرت) را در مارکتینگ ایشان برجسته کرده، و ویژگی «پاسخ‌ گویی» ایشان را در مقایسه با «بساز وب فروش ‌ها» تقویت می ‌کند.

از این ‌رو در کنار این تغافل و بی‌ نظری در مدیریت شهری نسبت به ماهیت درخواست ‌کنندگان تولید فضا؛ بسیار سوال برانگیز است که چرا مدیریت شهری – و حتی فراتر از آن – علی ‌رغم درک قدرت ‌آفرین بودن «ثروت» و «اعتبار اجتماعی» ناشی از فعالیت ساخت ‌و ساز، بر نحوه توزیع آن در جامعه بی ‌توجه است؟ و یا چرا مدیریت شهری از ظرفیت‌ های اجتماعی ساخت ‌و ساز، برای بهبود کم ‌هزینه کیفیت ساخته ‌ها بهره ‌نمی ‌جوید؟ (تقی‌ پور، 1400). تلاش برای ارائه پاسخی به این سؤال در نقد‌ آتی انجام می ‌گیرد.

نقد نظام مدیریت ساخت ‌و ساز شهری تهران(2)؛ تا «سازنده» از «بساز و بفروش»
تصویر 1.ابعاد سه‌گانه مدیریت ساخت‌وساز شهری تهران
  • منبع : تقی‌پور اختری، آرش. (1400). تبیین حکمروایی ساخت‌وساز در شهر تهران. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه علامه طباطبایی. دانشکده مدیریت و حسابداری.

بیشتر بخوانید - Read More

مدیر پروژه سفر به هرمزگان در گفت و گو با روزنامه صبح ساحل: اقتصاد محلی دریاپایه بسیار کمرنگ شده است

در نشست شهرسازی روی آب مطرح شد؛ مشهودی: اساس طرح جامع شهرهای ایران روی آب بنا شده است/ منصوری: باید روی چند مساله کلیدی تهران تمرکز کنیم/ خسروی پور: اگر اجازه می‌دادند همین طرح جامع اجرایی شود امروز وضع بهتری داشتیم

برچسب ها: بسازبفروشحسازندهساخت‌وساز شهریمدیریت
نوشته قبلی

ضعف نگاه یک بعدی به پایانه ­های تاکسیرانی شهری

نوشته بعدی

شهر اسلامی؛ اصالت شکل یا محتوا؟

آرش تقی ‌پوراختری

آرش تقی ‌پوراختری

کارشناسی ارشد مدیریت شهری، دانشگاه علامه و کارشناسی ارشد انرژی معماری، دانشگاه تهران، دستیار معاونت برنامه ‌ریزی و توسعه منابع انسانی شهرداری تهران در اداره کل رفاه و امور ایثارگران

مطالب مرتبط - Related Post

مدیر پروژه سفر به هرمزگان در گفت و گو با روزنامه صبح ساحل: اقتصاد محلی دریاپایه بسیار کمرنگ شده است

مدیر پروژه سفر به هرمزگان در گفت و گو با روزنامه صبح ساحل: اقتصاد محلی دریاپایه بسیار کمرنگ شده است

شنبه 18 شهریور 1402
در نشست شهرسازی روی آب مطرح شد؛ مشهودی: اساس طرح جامع شهرهای ایران روی آب بنا شده است/ منصوری: باید روی چند مساله کلیدی تهران تمرکز کنیم/ خسروی پور: اگر اجازه می‌دادند همین طرح جامع اجرایی شود امروز وضع بهتری داشتیم

در نشست شهرسازی روی آب مطرح شد؛ مشهودی: اساس طرح جامع شهرهای ایران روی آب بنا شده است/ منصوری: باید روی چند مساله کلیدی تهران تمرکز کنیم/ خسروی پور: اگر اجازه می‌دادند همین طرح جامع اجرایی شود امروز وضع بهتری داشتیم

پنج‌شنبه 9 شهریور 1402

واکنش به زمزمه جابجایی بازار تهران/ سید امیر منصوری: جراحی قلب تهران یک ضرورت خطرناک است

واکاوی علل به سرانجام نرسیدن وعده ساخت 4 میلیون مسکن در گفت و گوی بازار نیوز با سید امیر منصوری؛

نشست تخصصی «شهرسازی روی آب» 1 شهریور برگزار می شود

بهترین زمان سفر به چابهار در ماه های مختلف بر اساس پژوهش محققان

نوشته بعدی
شهر اسلامی؛ اصالت شکل یا محتوا؟

شهر اسلامی؛ اصالت شکل یا محتوا؟

یک کاتالیست مجازی؛ اثربخشی رسانه های اجتماعی بر محله معاصر

یک کاتالیست مجازی؛ اثربخشی رسانه های اجتماعی بر محله معاصر

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *