
کرونا در کل جهان سبب شده خدمات دارویی و پزشکی در کشورهای جهان اولویت اول باشند. بر اساس آمارهای اداره گردشگری سلامت وزارت بهداشت، در 9 ماهه اول سال 1398 حدود ۱۲۵ هزار گردشگر سلامت به مراکز تشخیصی-درمانی کشور مراجعه کرده یا در آن جا بستری شدند.
بر اساس همین آمارها در ایام شیوع کرونا (از اول بهمن ماه 1398 الی آخر خرداد 1399) پیش بینی میشد که تعداد 250 هزار گردشگر پزشکی وارد کشور شوند و هر گردشگر بین 2 الی 3 هزار دلار ارز آوری داشته باشد. پاندمی پیش بینی های اقتصادی گردشگری سلامت را دچار بحران جدی کرده و تاثیرات منفی قابل توجهی در بخش گردشگری سلامت داشته است. ایران سومین وارد کننده دارو در آسیاست.
صنایع دارویی و تجهیزات پزشکی کشور با همه پیشرفت خود ولی هنوز پاسخگوی نیازهای داخلی هم نیست و قاعدتا نمی تواند پاسخگوی نیازهای گردشگران سلامت با استانداردهای بین المللی باشد. گفته می شود ایران حدود 30 درصد از حجم بازار گردشگری سلامت خود را از دست داده که این امر لزوم تلاش مضاعف برای دوران پاندمی و پس از پاندمی را نشان می دهد.
به نظر می رسد تحریم های بین المللی، مشکلات بانکی بین المللی، بیمه، ویزا، تداخل وظایف متولیان مختلف، مشکلات زیرساختی فضاهای بیمارستانی و اقامتی، علاقه افراطی حوزه های مختلف به ورود به این عرصه، آموزش ضعیف منابع انسانی و نادیده گرفته شدن مهارت های مورد نیاز مهم ترین معضلات موجود در گردشگری سلامت باشد.
قاعدتاً کشورهای مطرح در زمینه گردشگری سلامت در پساکرونا با افزایش کیفیت خدمات درمانی، کاهش هزینه ها و همچنین تبلیغات منسجم تر در تلاش برای جذب بیمار به سمت خود خواهند بود. بنابراین توجه به آن بخش از ظرفیت های گردشگری سلامت که وابستگی کمتری به دارو و تجهیزات پزشکی داشته باشند و تمرکز روی سه گونه دیگر که بیماران از نظر فیزیکی نیز سالم تر هستند، می تواند استراتژی طلایی گردشگری سلامت در پس از پاندمی باشد.
همچنین برنامه ریزی برای جذب حداکثری اتباع کشورهای عربی منطقه، بازاریابی در چین، روسیه و کشورهایی که مراودات سیاسی مطلوبی با آن ها داریم، حضور فعال در رویدادهای بین المللی گردشگری سلامت، توجه به درمان جویان و گردشگران سلامت داخل کشور، برنامه ریزی برای برگزاری تورهای ترمیمی (با توجه به آسیب های جدی مردم از کرونا)، اطمینان بخشی به مردم درخصوص رعایت پروتکل های بهداشتی، بازاریابی، آموزش، اعتمادسازی، شبکه سازی زنجیره تأمین گردشگری سلامت و برندینگ با توجه به واقعیت های موجود می توانند منجر به احیای گردشگری سلامت پس از پاندمی شوند.