در پی از دستور خارج شدن طرح توسعه دانشگاه تهران، الهام فخاری در این نامه‌ای به وزارت راه و شهرسازی نوشت:

جناب آقای مهندس اسلامی
وزیر محترم راه‌وشهرسازی کشور
درود و سلام

پیرو پیگیری سریع و تلاش ارزنده‌ جنابعالی در مورد مساله‌ طرح توسعه دانشگاه تهران و تدارک برگزاری جلسه رسمی شورای‌عالی شهرسازی و معماری کشور با دستور بررسی این موضوع، بر خود می‌دانم تا بر نکاتی هرچند کوتاه ولی مهم در این‌باره پافشاری نمایم. همانگونه که در جریان مسائل و مشکلات محدوده طرح توسعه دانشگاه تهران هستید، در یکسال اخیر گستره موضوعی این طرح بیشتر شده و در برهه کنونی با توجه به اعتراض‌های بیست‌ ساله مردم و از سویی تکرار این شیوه غلط به دیگر دانشگاه‌های شهر تهران  اهمیت موضوع بیش از پیش روشن شده است.
مستحضر هستید که بافت پیرامونی دانشگاه تهران از بافت‌های واجد ارزش و تاریخ‌ساز برای همه گروه‌ها و اقشار مردمی است. بنابراین محدوده این بافت هم تنها از آنِ دانشگاه تهران نبوده و روشن است که تصمیم‌گیری برای آن باید با حضور و مشارکت فعال همه گروه‌های اجتماعی به‌ویژه ساکنان آن محدوده صورت گیرد. در سال گذشته و در روند رسیدگی به شکایت‌های مردم محله وصال، ضمن برگزاری سه نشست تخصصی و گفتگو، بازدیدی از محله داشته‌ام و با مردم آن محدوده گفت‌وگو کرده‌ام. متاسفانه بخش‌های مهمی از سرزندگی و پویایی بافت پیرامونی به سبب دست‌کاری‌های نابه‌جا و یک‌سویه دانشگاه تهران از بین رفته و ناامنی را برای ساکنان به همراه آورده است.

جناب آقای مهندس اسلامی! چیزی از این غم‌انگیزتر نیست که زیست اجتماعی یکی از باارزش‌ترین و پویاترین بافت‌های شهری را خود با دست‌های خود نابود کنیم. بافتی که حریم میراثی دانشگاه تهران به‌عنوان یک اثر ثبت‌شده در فهرست آثار ملی در میان آن جای دارد. این واقعیت را نمی‌توان کتمان کرد. شایسته نیست که دانشگاه تهران به‌عنوان نماد پرورش بزرگ‌ترین شخصیت‌های ماندگار فرهنگی و اجتماعی در ورطۀ نابودی زندگی بافت پیرامونش بیفتد و به بهانه آنکه درصدی از املاک را تملک کرده است بر ادامه این رویه نادرست اصرار بورزد.

به‌ عنوان نایب رئیس کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای شهر تهران پیشنهاد می‌کنم در راستای حفاظت از میراث اجتماعی و ارزش فرهنگی پیرامون دانشگاه تهران و همچنین احترام به حقوق مالکان و حس هویت و تعلق ساکنان محله وصال، شورای‌عالی شهرسازی و معماری شجاعانه ضمن لغو محدوده طرح، نسبت به توقف اقدامات فاقد مبنا و یک‌سویه  دانشگاه تهران دستور لازم را صادر نماید تا اهالی شریف محدوده بیش از این از مسائل و مشکلات ناشی از این طرح آسیب نبینند.

بی‌شک تعیین تکلیف اراضی و قطعات تحت تأثیر در فرآیندی شفاف و با مشارکت نهادهای محلی و شهری موضوع مهمی است که توأم با لغو محدوده باید مد نظر قرار گیرد.

به‌ عنوان عضوی از جامعه دانشگاهی ایران باور دارم همه ما باید در حفظ جایگاه و اعتبار اجتماعی دانشگاه تهران بیش از این بکوشیم؛  چراکه گستره تصمیم‌های این نهاد عالی، محدود به خودش نیست و بر تمامی دانشگاه‌های کشور اثر می‌گذارد. امیدوارم با جدیت و دقت نظر جنابعالی که تا بدین‌جای کار وجود داشته و برای مردم روشنای امید بوده است، از این پس نیز وزارت راه‌وشهرسازی هم‌پیمان جریان‌های مردمی و نهادهای مدنی باشد و شفافیت و مشارکت و همراهی عموم را در تصمیم‌های مهم کشور نمایندگی کند.