پایگاه تحلیلی - خبری نظرآنلاین

رسانه راهبردی - انتقادی پژوهشکده نظر

شهرداری می‌تواند با اجاره‌ داری، ناظر نوسانات اجاره‌ بهای مسکن شود.

چکیده: شهرداری می‌تواند به جای دخالت در ساخت مسکن، با ساخت خانه به عنوان دارایی‌های شهرداری، به بزرگترین اجاره‌ دار بدل شود و هم درآمد پایداری برای خود فراهم آورد.

مرداد ماه امسال، پیروز حناچی در یکی از جلسات هیئت دولت، پیشنهاد واگذاری تهیۀ مسکن استیجاری به شهرداری‌ها را مطرح کرد و به تصویب هیأت دولت درآمد، در حالی که پروژه‌های بسیاری در شهر تهران، به دلیل اعتبار ناکافی نیمه‌تمام مانده‌اند.

این پیشنهاد در حالی از سوی پیروز حناچی مطرح شده است که بودجۀ ۹۸ شهرداری تهران، هیچ اعتباری به ساخت مسکن استیجاری تخصیص نداده و برای آن از پیش برنامه‌ای نداشته است.

در این ماه‌ها شهرداری هیچ اقدام و یا حتی برنامه‌ای را آغاز نکرده و حتی نتوانسته با مدیریت ابزارهایی که در اختیار دارد، مانند عوارض و تشویق‌ها، روند رو به رشدی در ساخت و ساز بخش خصوصی ایجاد کند.

شهرداری می‌تواند به جای دخالت در ساخت مسکن استیجاری و واگذاری آن به خریدار، با ساخت خانه به عنوان دارایی‌های شهرداری، هم خود را به بزرگترین اجاره‌ دار شهر بدل کند و هم منبع درآمد پایداری برای خود فراهم آورد. به علاوه شهرداری با قرار گرفتن در موقعیت اجاره‌ دار بزرگ شهر، می‌‌تواند با کنترل اجاره‌ های دریافتی خود، نوسانات بازار اجارۀ مسکن را نیز کنترل کند. سیاست اجاره‌داری باید جایگزین دخالت در ساخت و واگذاری مسکن شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *