پایگاه تحلیلی - خبری نظرآنلاین

رسانه راهبردی - انتقادی پژوهشکده نظر

ارزیابی برند مسکن ارزان قیمت در شهر معاصر

چکیده: به نظر نمی‌رسد برند مسکن ارزان‌قیمت با مفهوم کیفیت درآمیخته باشد و تلقی غالب، برندی نامطلوب با کیفیت پایین است که دست اجبار ساکنان را در آن‌ها جای داده است.

برندینگ و جایگاه آن در ذهنیت مخاطب جامعه معاصر یکی از نقش‌هایی است که به  تدریج کنترل زندگی جوامع شهری را به دست گرفته است. حوزه مسکن نیز مانند تمام ارکان مرتبط با زندگی فردی و جمعی از این قاعده مستثنی نیست. مسکن ارزان‌قیمت به عنوان یک برند چندوجهی با تکیه بر اجتماع، اقتصاد، سیاست و فرهنگ جامعه، در سده اخیر به شدت مورد توجه بوده است. اما سؤال مطروحه در جامعه امروزی معاصر ایران این است که این برند در ذهنیت مخاطب چگونه ارزیابی می‌گردد و جایگاه آن کجاست؟
واژه ارزان‌قیمت در مفهوم عام خود بار معنایی منفی ندارد. ذهنیت مخاطب است که از هم‌نشینی آن با سایر واژگان، موضوع یا واژه را مورد ارزیابی قرار می‌دهد.

ارزیابی برند مسکن ارزان قیمت در شهر معاصر
تصویر 1: مسکن مهر پرديس در استان تهران به عنوان يکي از بزرگترين پروژه‌های ساخت مسکن ارزان‌قیمت در ایران.

«حق مسکن مناسب» به عنوان یکی از شعارهای مترقی اقتصادی-اجتماعی انقلاب اسلامی نشان از وضعیت کلی مسکن در دو بازه متفاوت شصت و چهل ساله سده اخیر دارد. از طرفی سیر صعودی جمعیت به ویژه در میانه قرن حاضر توجه ویژه به مسکن را طلب کرد و لزوم شکل‌گیری نهادهای متولی امر مسکن از این جهت معنا یافت. نهادهایی چون مسکن و شهرسازی، زمین شهری، بنیاد مسکن انقلاب اسلامی و حتی بخشی از بدنه جهاد سازندگی در راستای تأمین سرپناه به ویژه نوع مسکن ارزان‌قیمت، تعریف و شکل گرفتند و هر یک نقش به سزایی در سیاست‌های کلان بخش مسکن در برنامه‌های توسعه داشتند. اهمیت سیاست‌های کلان بخش مسکن از این روست که شاخص خط مشی ارزان‌سازی مسکن در هر دوره، تابع برنامه‌ای بوده و راهبردهای کلان آن دوره را تعریف و تبیین می‌نماید.

ارزیابی برند مسکن ارزان قیمت در شهر معاصر
تصویر 2: مجموعه مسکن Qinhuangdao در چین با طراحی موشه سفدی.

اختصاص زمین‌ها و اراضی موجود شهری به ساخت مسکن به جانمایی سیاست‌های مسکن در اراضی حاشیه شهر و به طور کلی سعی در حذف قیمت زمین، یکی از سیاست‌های اصلی به شمار می‌رود. در کنار آن یکی دیگر از راهکارهای کاهش قیمت تمام شده مسکن، استفاده از مصالح و ساختمایه‌هایی با درجه‌بندی پایین کیفی بوده که نتیجه‌ای جز کاهش کیفیت ابنیه در بر نداشته است.
تکمیل سیاست‌ها و توسعه مهار مسکن در قرن اخیر و تأثیرات ذهنی آنها بر مخاطب، ذهنیتی کلی از برند مسکن ارزان‌قیمت را در گفتمان شهری ایران در سده اخیر پدیدآورده است. ذهنیتی که به نظر نمی‌رسد با مفهوم کیفیت درآمیخته باشد و بیشتر تلقی از مسکن ارزان‌قیمت برندی نامطلوب با کیفیت پایین است که « دست اجبار» ساکنان را در آن‌ها جای داده است. برندی با پتانسیلی نهفته در بستر جامعه که می‌توان با اندکی دانش و توجه آن را به جایگاه واقعی خود که همان مسکن «متناسب» است نزدیک نمود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سینا ناصری

سینا ناصری

پژوهشگر دکتری معماری منظر دانشگاه تهران
میزان مطالعه مطلب