پس از جنگ جهانی اول، اقتصاد ژاپن رشد چشم گیری را تجربه کرد. شهرهای بزرگ ژاپن مثل اوزاکا و توکیو متأثر از این رشد اقتصادی، پذیرای جمعیت زیادی از شهرهای اطراف برای کار و زندگی شدند. توسعه حمل و نقل ریلی به حومه شهرهای اوزاکا و توکیو بر عهده شرکت های حمل و نقل خصوصی است. در شرایط افزایش توان اقتصادی، افزایش جمعیت و تقاضای مسکن در حومه شهر های اوزاکا و توکیو، این شرکت های ریلی وارد عرصه های دیگر اقتصادی مثل املاک و مسکن، توسعه شهری، هتل داری و توریسم و سایر خدمات عمومی شدند.
با توسعه شهر‌ک های حومه توکیو و اوزاکا و ارائه خدمات حمل و نقل به ساکنین این محلات، شرکت های حمل و نقل یک چرخه پایدار اقتصادی سود ده برای خود تامین کردند. از سود اقتصادی حاصل از این فعالیت ها، توسعه ایستگاه های اصلی شهر که خطوط متعدد ریلی به آنها می رسیدند بر عهده این شرکت ها گذاشته شد. برای مثال مجموعه گرنت فرانت اوزاکا (Grand Front Osaka) در ایستگاه اصلی اوزاکا در ناحیه اومدا (Umeda District) به تازگی طراحی و اجرا شده و اصول طراحی توسعه محور را دنبال کرده است. کانسپت اصلی پروژه احیا، نوسازی محله اومدا، ارتقا کیفیت محیطی و اجتماعی منطقه است.
اصلی ترین کاربری این مجموعه چند عملکردی ایستگاه اوزاکا، محل تلاقی ۱۰ خط قطار است که منبع اصلی تزریق کاربر به فضا است. برج اداری بین المللی، موزه و مجموعه علمی فرهنگی، هتل اینترکانتیننتال و برج مالکین از دیگر کاربری های مجموعه هستند. رستوران ها و مجموعه های تجاری در مسیرهای حرکت مردم بین این فضاها و مسیر های بین طبقاتی ایستگاه قطار جانمایی شده اند که بیشترین بهره را از پتانسیل حضور افراد و جمعیت در فضا ببرند. بنابراین هر فرد پس از ترک منزل در محله و رسیدن به ایستگاه اصلی اوزاکا، تقریبا تمام نیاز های تفرجی، خرید و اداری خود را مرتفع کرده و با یکی از قطارها به مقصد باز می گردد. این شیوه توسعه در ژاپن هماهنگ با قوانین توسعه شهری، شیوه زندگی امروزی ژاپنی و پس از سال ها مطالعه و بررسی دقیق حاصل شده. زیر ساخت های ریلی و حمل و نقل عمومی توسعه یافته امکان توسعه مجتمع های به اصطلاح ایستگاهی را فراهم کرده است. مقیاس خدمات اداری ارائه شده در این مجموعه ها نه تنها متأثر از اقتصاد ژاپن و سیاست های خارجی و داخلی آن است، بلکه با توجه به ارتباط جهانی با اقتصادهای بزرگ دنیا، خدمات اداری بین المللی نیز در این مجموعه ارائه می شود.
حال در شرایط تهران امروزی، هدف ما از تعریف مجتمع های ایستگاهی و توسعه حمل نقل محور(TOD) چیست؟ آیا قابلیت فروش تراکم اضافی یکی از مشوق های تعریف این قبیل پروژه هاست؟ با توجه به عدم توسعه مناسب حمل و نقل عمومی، یقینا دسترسی به این کاربری ها با خودرو شخصی انجام خواهد شد که اگر تأمین پارکینگ این قبیل پروژه ها به بهانه های مختلف به فراموشی سپرده می شود و سرمایه گذار با پرداخت هزینه کسری پارکینگ، پروانه ساخت را اخذ کرده و الزامات طرح را دور می زند و بار اتومبیل اضافی بر شهر تحمیل شده و محل پارکینگ بی پاسخ می ماند. پس توجه به جذابیت طرح و تامین پارکینگ متناسب و کافی از موارد با اهمیت بالای این گونه مجموعه هاست.
