اثر کرونا بر منظر و تغییر اقلیم چگونه است؟ تغییر اقلیم و بیماری کرونا هر دو، به عنوان پیشران‏ هایی برای سیستم منظر محسوب می‏ شوند. ولی تعیین اینکه قدرت کدام یک از این پیشران ‏ها بر منظر و در نتیجه حیات و زندگی بشر و مستحدثات او از جمله شهر، بیشتر است نامشخص است. در جهان پیش از کرونا، بیماری ‏های واگیردار تنها در حوزه سلامت به عنوان پارامتری درجه چندم معرفی شده و در نظر گرفته می‏ شد. ولی در جهان کنونی که از بیماری همه‏ گیر کرونا به سطوح آمده دیگر نمی ‏توان اثر بیماری ‏های همه ‏گیر را بر منظر و شهر خفیف دانست.

 با به وجود آمدن کرونا، جهانمان متحول شد. افرادی که توانایی همگام شدن با تغییرات لازم این دوره را نداشتند از فضای حرفه و کسب و کار کناره گرفتند، زیرساخت ‏های هوشمند سازی خدمات شهری، آموزش، اقتصاد و غیره تقویت شد و مردم به سمت استفاده روزافزون از فضای مجازی و امرار معاش حداکثری از طریق فضای مجازی و به ‏دور از الزام حضور در مکان ‏های عمومی حرکت کردند و در حال تطابق یافتن با آن هستند. این یعنی الزام حضور کمتر برای تهیه مایحتاج زندگی، کتاب، غذا و غیره. این یعنی الزام کمتر برای حضور فیزیکی در فضای آموزشی، و اینها یعنی الزام کمتر تردد در فضای شهری، و این به معنای تاثیر بر ترافیک، و گازهای گلخانه ‏ای است.

کرونا سیستم حمل و نقل عمومی را نیز به چالش کشیده است و این شاید به ترغیب افراد به استفاده از دوچرخه نیز بینجامد. هرچند که در روزهای اخیر در حال دیدن حضور هرچه بیشتر اتومبیل ‏های شخصی در خیابان ‏ها هستیم. لذا هنوز نمی‏ توان در مورد عاقبت افزایشی یا کاهشی بودن میزان انتشار CO_۲ و سایر گازهای گلخانه ای با قاطعیت سخن گفت. گازهای گلخانه ‏ای که علت اصلی تغییر اقلیم به حساب می ‏آید تحت تاثیر شیوع بیماری همه ‏گیر کرونا با عاقبتی نامشخص مواجه شده است. این احتمال وجود دارد که محدودیت ‏ها و شیوه ‏های زندگی ایجاد شده در دوره کرونایی به رفتاری طولانی مدت تبدیل گردد و سپس در فرهنگ مردم اثری عمیق از خود به جای گذارد. این اثر و این تغییر سبک زندگی می تواند منجر به کاهش گازهای گلخانه ای و تغییر اقلیم شده و زیست بوم انسان ها را از خطر نابودی برهاند.

کرونا بر منظر و تغییر اقلیم اثر داشته و در حال ایجاد فرهنگ گونه ‏ای دیگر زیستن است لذا در صورت هدایت به موقع از طرف مدیران و برنامه ریزان می تواند به فرصتی بی بدیل برای کاهش تغییر اقلیم تبدیل شود. آیا هنوز هم می‏توان از شیوع بیماری همه ‏گیر به عنوان عامل یا زیر فاکتوری ساده صحبت کرد؟ شرایط کنونی بیماری همه‎ گیر کرونا پاسخی مشخص برای ناکارآمدی ادبیات علم و روش ‏های آمار توصیفی در بیان آینده تغییر اقلیم و ارائه راهبردهای مناسب برای آن است.