دسترسی ایمن و حمل‌ونقل شهری
اکثر شهرهاى دنیا به دنبال گسترش و بهبود سیستم حمل‌ونقل عمومى هستند. امروزه شبکه‌هاى مجزاى حمل‌ونقل عمومى در پیوند با شبکه‌هاى ایمن و راحت دوچرخه و پیاده در بسیارى از نواحى شهرهاى بزرگ و پر جمعیت اروپا و آمریکا در حال گسترش هستند. حال دیگر اعتقاد عمومى بیشتر شهروندان شهرها آن است که شهرها براى مردم ساخته شده‌اند نه براى اتومبیل‌ها و همۀ استفادهکنندگان، از سواره و پیاده حق برابر در استفادۀ ایمن و راحت از شبکه‌هاى شهرى را دارند.
یکى از مهم‌ترین عوامل در گسترش حمل‌ونقل عمومى و مشوقِ بدون چون‌وچراى حمل‌ونقل عمومى به جاى استفاده از اتومبیل شخصى، موضوع دسترسى ایمن و راحت به سیستم حمل‌ونقل عمومى از هر مبدأ و مقصدى است. دسترسى مؤثر به ایستگاه‌هاى ترانزیت نیازمند زیرساخت‌هاى لازم، از جمله به‌صرفه‌بودن، زیبایى، راحتى، پیوستگى، خوانایى، ایمنى و امنیت است و عدم تأمین یکى از این موارد مى‌تواند کارایى مؤثر و قابلیت دوام دسترسى پیادگان را دچار مخاطره سازد. پیاده‌ها و دوچرخه‌سوارها ریسک‌پذیرترین اقشار استفاده‌کننده از فضاى عمومى و ترافیک مختلط شهرى هستند و آسیب‌پذیری آنها به واسطۀ فعالیت خود آنها نیست بلکه به دلیل تهدیدی است که از طرف ترافیک به آنها اعمال می‌شود. بنابراین دسترسی ایمن و راحت به سیستم حمل‌ونقل عمومی یکی از اولویت‌های این دسته از افراد است و این عامل اگر توسط طراحی شهری در نظر گرفته نشود، مى‌تواند به راحتی به عنوان عاملی بازدارنده براى استفادهکنندگان از این سیستم‌ها و باعث کاهش کارایى آنها و مشوقى براى استفادۀ بیشتر از اتومبیل شخصى شود.
آمار تصادفات شهری که بیشتر بر اثر برخورد موتورسوار و پیاده‌رو است، و همچنین تصادفات جاده‌ای در جهان میزان اهمیت رعایت دسترسی ایمن به وسایل نقلیۀ عمومی را به وضوح آشکار می‌کند. اعداد و ارقام مربوط به مرگ‌ومیر تصادفات مذکور به قدری زیاد است که شورای امنیت سازمان ملل، سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۰ را به عنوان دهۀ اقدام عملی برای ایمنی جاده‌ها و کاهش سطح مرگ‌ومیر ترافیک نامیده است. این قطعنامه برای گنجاندن فعالیت‌های هدفمند در کاهش خطر برای پیاده و دوچرخه‌سوار در برنامه‌های عملیاتی شهرها در دهۀ مذکور تأکید دارد.
با ایجاد محدودیت‌هایی نظیر افزایش هزینه و مالیات سوخت و بیمه، ممنوعیت ورود به برخی محدوده‌ها، اعمال ممنوعیت تردد در برخی اوقات روز یا هفته و مواردی از این دست، می‌توان میزان استفاده از وسایل نقلیۀ عمومی را افزایش داد، چنانکه برخی موارد در شهر تهران نیز اعمال شده و تسهیل در استفاده از دوچرخه و صورت‌های جدید تبلیغات نیز به این روند کمک می‌کند. اما در ماه‌های انتهایی دهۀ مذکور و با در نظر داشتن مدت زمان ده‌ساله باید دید که این روند به چه میزان کرده و چه اقداماتی جهت پیش‌برد آن صورت گرفته است.
مقالۀ مرجع: مجلۀ منظر
حمل‌ونقل عمومی , دسترسی ایمن , وسایل نقلیۀ عمومی
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.