• آرشیو
  • نویسندگان
چهارشنبه 19 بهمن 1401
نظرآنلاین
پایگاه خبری - تحلیلی پژوهشکده نظر
  • صفحه اصلی
  • هنر
    • باستان شناسی
    • مدرنیته و هنر مدرن
    • نقد هنر
    • نقوش و تزئینات
    • نگارگری
    • هنر باستان
    • هنر معاصر
  • منظر
    • منظر شهری
    • سازمان فضایی شهر
    • باغ
    • مبانی نظری منظر
    • منظر طبیعی
    • منظر و جامعه
    • منظر راه
  • معماری
    • مسکن
    • مبانی نظری معماری
    • معماری معاصر
    • معماران
  • شهر
    • برنامه ریزی و مدیریت شهر
    • مبانی شهر
    • نوسازی شهری
    • مرمت شهری
  • محیط
    • مدیریت آب
  • گردشگری
  • نظرگاه
  • تماس با ما
بدون نتیجه
مشاهده تمام نتایج
  • ورود
نظرآنلاین
  • صفحه اصلی
  • هنر
    • باستان شناسی
    • مدرنیته و هنر مدرن
    • نقد هنر
    • نقوش و تزئینات
    • نگارگری
    • هنر باستان
    • هنر معاصر
  • منظر
    • منظر شهری
    • سازمان فضایی شهر
    • باغ
    • مبانی نظری منظر
    • منظر طبیعی
    • منظر و جامعه
    • منظر راه
  • معماری
    • مسکن
    • مبانی نظری معماری
    • معماری معاصر
    • معماران
  • شهر
    • برنامه ریزی و مدیریت شهر
    • مبانی شهر
    • نوسازی شهری
    • مرمت شهری
  • محیط
    • مدیریت آب
  • گردشگری
  • نظرگاه
  • تماس با ما
بدون نتیجه
مشاهده تمام نتایج
نظرآنلاین
بدون نتیجه
مشاهده تمام نتایج
صفحه اصلی شهر برنامه ریزی و مدیریت شهر

دغدغۀ ماندن در قدرت، عامل تحلیل ‏رفتگی نهاد طرح جامع

نظر آنلاین نویسنده: نظر آنلاین
یکشنبه 12 آبان 1398
در برنامه ریزی و مدیریت شهر, شهر, منتخب, یادداشت
A A
1

تلاش برای احیای نهاد طرح جامع و به تصویب قانونی‌رساندن آن هم‌زمان با بررسی طرح‏های توسعه شهری تهران، در پیِ کاهشِ آثار سوء انحراف از مفاد طرح‏های جامع و تفصیلی است. چراکه از زمان انحلال نهاد طرح جامع، عمدۀ تصمیم ‏گیری‏ها و تصمیم‏ سازی‏ها در مناطق و کمیسیون مادۀ ۵ مغایر با طرح‌های توسعۀ شهری و با اعمال سلیقه و عدم تأمین کل‌نگری لازم برای شهر، در شرایطی غیرشفاف انجام می‌شد.

آنچه اکنون در جریان دوم نهاد طرح جامع با هدف پایش، شفاف‌سازی و توزیعِ مجددِ قدرت اهمیت دارد توجه به رابطۀ بین حرفه‏ مندان، دیده‏ بان‏های مردمی و مدیریت شهری است. چراکه مشارکت جامعۀ مدنی در تدوین طرح جامع از ابتدا بسیار کم‌رنگ بوده و عملاً در چارچوبی «صنف‏گرا و طرد‌گرا» تدوین شده است. ازاین‌رو تنها پایش چنین طرح جامعی نیز کفایت نخواهد کرد. درواقع آنچه موجب تحلیل‌رفتگی برآیند اضلاع این نهاد (یعنی وزارت راه و شهرسازی، شهرداری و شورای شهر) شده تداوم رویکردی از بالا به پایین و متکی بر کانون‌های قدرت است. یعنی همچنان طرد‌گرا به توسعه می‌اندیشد و فاقد دیدگاه انتقادی و جذب از پایین به بالا (جذب‌گرا) است.

بیشتر بخوانید - Read More

وزارتخانه چند تکه: مسکنی که منتزع می شود

حقوق مالکانه و اثر آن بر سرانه کاربریهای عمومی سطح شهر

این در حالی است که بروز رفتار مدنی با پاسخ‏گوبودن صاحبان قدرت درهم‌تنیده است. در رویکرد «طردگرا»، به بخش كوچكي از جامعه که اتصال بیشتری به کانون‏های قدرت دارند (مثلاً اصناف و ساختارهای بالادست) سخاوتمندانه پاسخ و سهمی از قدرت ارائه مي‌شود. این دایره سخاوت و دامنۀ شمول تنها تا جایی گسترده می‏شود که ماندن در قدرت را تضمین کند. یعنی رقابتی بین نخبگان و صاحبان قدرت وجه غالب است و بسیج مردمی بسیار کم‌رنگ باقی می‌ماند. این دايره تنگ از قدرت به برنامه‌هاي توسعه شهری ماهيتي طردگرا خواهد داد.

دغدغۀ ماندن در قدرت، عامل تحلیل ‏رفتگی نهاد طرح جامع

در چنین شرایطی و در صورت غفلت، رویکرد‌هایِ جریان دومِ نهاد نیز بوروکراتیک و اقدامات، متمرکز بر سطوح عملیاتی پی گرفته می‌شوند و نه راهبردی. تصمیمات و پایش در چنین چارچوبی مي‌كوشد از طبقه كوچك حرفه‌اي موردپسندش، كادرهاي وفادار بسازد و به بسيج مردمي و دیده‌بان‌های مردمی تكيه‌ای ندارد. چراکه توزیع قدرت با رویکردی طرد‌گرا و حلقه‏ای بسته –حداقل در کوتاه‌مدت- بسیار آسان‌تر و با حاشیۀ امن است. درحالی‌که توزیع قدرت با رویکردی جذب‏گرا و بازکردن حلقۀ شمول افراد برای سهیم‌شدن در قدرت بسیار سخت و تهدیدی برای قدرت می‌تواند باشد. بنابراین برای هر ضلعی که دغدغۀ آن نه مشارکت مردم و تشکیل جامعۀ مدنی بلکه دغدغۀ ماندن در قدرت باشد، ترکِ رویکرد طردگرا ممکن نیست. هرچند آن‌ها در هنگامِ خارج‌بودن از دایرۀ قدرت، مروج رویکردهای جذب‏گرا بوده باشند.

آنان که اکنون دست بالا را دارند با دغدغۀ ماندن در قدرت مواجه هستند چراکه در فضایی حرکت می‏کنند که تمرکز قدرت و ثروت در دست بخش محدودی است. ازاین‌روست که باید بین اصلاحات و اصلاح‌طلبی تفاوت قائل شد. اولی تنها در هنگامِ خارج از دایره قدرت بودن طالب اصلاحات است ولی دومی همیشه اصلاحات را دغدغه خود می‌داند. اگر دغدغه بسیج مردمی و توزیع جذب‌گرای قدرت -که پس از انقلاب اسلامی در بالاترین اولویت است- در اضلاعِ نهاد طرح جامع نشت نکرده باشد نتیجه این خواهد بود که فقط با ادبیات مشارکت سخن گفته می‌شود ولی مشی مشارکتی وجود ندارد.

ماندن در قدرت، هرگونه شنیده‌شدن و متحدشدن را از خرده‌صداها می‏گیرد. از همین روست که با شروط متعدد از بحث، نقد و گفت‏و‏گو و پاسخ‏گویی در فضایی غیر از فضای کنترل‌شدۀ موردنظرِ خود می‌گریزند. بهانه‌تراشی‌هایی که هرگز نمی‏تواند روی علت اصلی _که همان نخواستن و ارادۀ جدی نداشتن برای شنیدن خرده‌صداهاست_ سرپوش بگذارد. در مقابل، در رویکرد «جذب‌گرا» باید فرصت به افرادی داده شود که مردم آن‌ها را به عنوان افراد امتحان‌پس‏داده نمی‏شناسند و می‌توانند با ادبیات جدید جریان جدید ایجاد کنند. چنین رویکردی تنها در جریانی با فاصله از جریان موجود ممکن است. شواری شهر می‌تواند اصلاحات را قاطعانه پیگیری کند و با اتکا بر دیده‌بان‌ها و بسیج مردمی، به شرط رهاکردن دغدغۀ ماندن در قدرت، حلقۀ محدود تصمیم‏سازی را از کار بیندازد. به این معنی که اتخاذ رویکردِ «صنف‌گرا و طردگرا» به تدوین و پایش طرح‌های توسعۀ شهری را با چشم‏اندازی از رویکردی «جذب‌گرا» نقد کند.

برچسب ها: جذب گراطردگراقدرتنهاد طرح جامع
نوشته قبلی

بلاتکلیفی نهاد طرح های توسعه شهری ، 6 ماه پس از احیاء

نوشته بعدی

شهروند «بی‌شهر» و مدیریت شهری «شهردار»

نظر آنلاین

نظر آنلاین

مطالب مرتبط - Related Post

وزارتخانه چند تکه: مسکنی که منتزع می شود

وزارتخانه چند تکه: مسکنی که منتزع می شود

یکشنبه 1 آبان 1401
حقوق مالکانه و اثر آن بر سرانه کاربریهای عمومی سطح شهر

حقوق مالکانه و اثر آن بر سرانه کاربریهای عمومی سطح شهر

چهارشنبه 27 مهر 1401

نقش “تعریف از فضا” بر تحلیل “نحو فضا”

دیپلماسی فرهنگی خواهرخواندگی شهرهای ایران در روابط بین الملل

نقد نظام مدیریت ساخت‌وساز شهری تهران (3)

The Line،رویای بلندپروازانه فرار از مرگ

نوشته بعدی
شهروند «بی‌شهر» و مدیریت شهری «شهردار»

شهروند «بی‌شهر» و مدیریت شهری «شهردار»

صادق مصطفوی کاشانی: قطع درخت جرم و مجازات آن ۶ ماه تا ۳ سال حبس است.

صادق مصطفوی کاشانی: قطع درخت جرم و مجازات آن ۶ ماه تا ۳ سال حبس است.

پربحث ترین 1

  1. امیر شفیعی says:
    3 سال پیش

    ای پرسش وجود دارد برای بکارگیری از نیروی مردم و ایجاد مشارکت مردمی در فرآیند برنامه‌ریزی و تصمیم گیری چه نیازی به ایجاد یک سازمان است؟ آیا سازوکارها برای سازمانهای موجود (معاونت شهرسازی شهرداری، خود شورای شهر و وزارتخانه) نمیتواند تغییر کند؟

    پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نظرآنلاین

کپی رایت 1397-1400؛ کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پژوهشکده نظر است.

Navigate Site

  • پژوهشکده نظر
  • باغ نظر
  • منظر
  • هنر و تمدن شرق
  • گردشگری و فرهنگ

Follow Us

بدون نتیجه
مشاهده تمام نتایج
  • صفحه اصلی
  • هنر
    • باستان شناسی
    • مدرنیته و هنر مدرن
    • نقد هنر
    • نقوش و تزئینات
    • نگارگری
    • هنر باستان
    • هنر معاصر
  • منظر
    • منظر شهری
    • سازمان فضایی شهر
    • باغ
    • مبانی نظری منظر
    • منظر طبیعی
    • منظر و جامعه
    • منظر راه
  • معماری
    • مسکن
    • مبانی نظری معماری
    • معماری معاصر
    • معماران
  • شهر
    • برنامه ریزی و مدیریت شهر
    • مبانی شهر
    • نوسازی شهری
    • مرمت شهری
  • محیط
    • مدیریت آب
  • گردشگری
  • نظرگاه
  • تماس با ما

کپی رایت 1397-1400؛ کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پژوهشکده نظر است.

خوش آمدید!

وارد ناحیه کاربری خود شوید

رمز عبور را فراموش کرده اید؟

رمز عبور خود را بازیابی کنید

لطفا نام کاربری یا آدرس ایمیل خود را برای بازنشانی رمز عبور خود وارد کنید.

ورود به سیستم