پایگاه تحلیلی - خبری نظرآنلاین

رسانه راهبردی - انتقادی پژوهشکده نظر

پل زندگی گیشا، تفرج دود و صدا

چکیده: پروژۀ پل زندگی بصورت نقطه‌ای کوی نصر را به محلۀ امیرآباد وصل می‌کند. ممکن است این پروژه در نگاه کل‌نگر به شهر، هدف سیستمی را دنبال نمی‌کند.

تجربه تهران در پروژه‌های زندگی پیاده مثل ۱۷ شهریور، ۱۵ خرداد، ۳۰ تیر نشان داد که سهم نظر متخصصین در تصمیم‌گیری مدیریت شهری تهران اندک است و مدیریت شهری به‌صورت سلیقه‌ای با این مقوله مهم برخورد می‌کند.

با روی کار آمدن مدیریت شهری جدید، شعارهای زندگی پیاده در اولویت قرار گرفت اما اقداماتی که تا کنون صورت گرفته با شعارهای اولیۀ شهرداری و شورای شهر در تناقض است.

پل زندگی گیشا، تفرج دود و صدا

نمونه اخیر، تصمیم مدیریت شهری تهران برای احداث پل زندگی به جای پل گیشا است. قرار است پل گیشا بعد از پل طبیعت، دومین پل سبز تهران باشد و به موازات بهره‌برداری از زیرگذر نصر، عملیات احداث پروژه پل سبز زندگی از سواره‌رو به پیاده‌رو شروع شود.

این پروژه با دو مساله جدی مواجه است :

۱. زیرگذر کردن سواره از تصمیماتی است که ضمن تحمیل هزینه زیاد به شهر، به حضور حداقلی مخاطب در فضای شهری می‌انجامد که این خود در تناقض با هدف پروژه است؛ لذا این تصمیم می‌بایست توجیه درخوری داشته باشد که به نظر نمی‌رسد زیرگذر گیشا چنین باشد. از سوی دیگر تصمیم احداث زیرگذر به مثابه یک عامل روان‌کنندۀ ترافیک نشان می‌دهد که علی‌رغم شعارهای انسان‌محور، مدیریت شهری به‌جای تأمین وسایل حمل و نقل عمومی، به دنبال تسهیل عبور سواره است و حاضر است فضای شهر، عوارض و وقت شهروندان را در این راه هزینه کند. این روش تعریف پروژه بصورت یک‌جانبه‌نگر برای تسهیل حرکت سواره، امروزه در شهرهای توسعه‌یافته منسوخ شده است. در عوض معیارهای مشارکتی همچون ارزیابی نیاز شهروندان و تأثیر پروژه در کل شهر در اولویت‌های تعریف پروژه قرار دارد.

۲. از اهداف اصلی زندگی پیاده، رونق زندگی جاری است و می‌بایست به ارتقا سازمان فضایی محله و شهر بینجامد. پروژۀ پل زندگی بصورت نقطه‌ای کوی نصر را به محلۀ امیرآباد وصل می‌کند. ممکن است این پروژه در نگاه اول جذاب به نظر برسد اما با نگاه کل‌نگر به شهر، هدف سیستمی را دنبال نمی‌کند؛ همچنین محل قرارگیری پروژه به صورتی است که غیر از اوقات بسیار محدودی در طول سال که هوای تهران در شرایط سالم قرار دارد و ترافیک روان است در سایر مواقع فقط «تفرج دود و صدا» است.

لذا پیش‌بینی می‌شود پروژه پل زندگی گیشا نتواند موفقیت مد نظر مدیریت شهری را در عرصه جذب مخاطب بدست آورد و در مقابل زیرساختی را بوجود آورده که مشوق زندگی سواره است. این مساله سبب می‌شود پس از اجرای پروژه پل زندگی، بار دیگر تهران با شکستی در عرصه پروژه‌های زندگی پیاده روبرو شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *