تغییر نام خیابان‌ها در تهران، سنتی است که پس از انقلاب اسلامی رواج حداکثری یافت و مدیریت شهری به مناسبت‌های مختلف برای بزرگداشت مقام بزرگان و مشاهیر کشور در صدد تغییر نام خیابان‌‌ها برامد. نخستین مصوبه تغییر نام خیابان‌ها در دوره جدید شورای اسلامی شهر تهران به اسفند سال ۱۳۹۶ بازمی‌گردد که نام خیابان نفت به اسم دکتر محمد مصدق تغییر یافت. پس از آن در فروردین سال ۹۸ نیز اعضای این شورا مصوب کردند که برخی خیابان های پایتخت به نام هنرمندان معاصر از جمله استادان محمدرضا شجریان، علی نصیریان، محمدعلی کشاورز، غلامحسین امیرخانی، داود رشیدی و عزت‌الله انتظامی نام‌گذاری شود. 

اگرچه این اقدام برای زنده نگه داشتن یاد و خاطره عزیزانی که برای اعتلای فرهنگ کشور زحمات زیادی متقبل شده‌اند، امری پسندیده به نظر می‌رسد اما روش و هیجان مدیریت شهری تهران باعث شده این اقدام به یک اقدام تبلیغاتی و سیاسی محدود شده و مورد انتقاد جریان‌های سیاسی نیز قرار گیرد؛ ازجمله غفلت از مشکلات اصلی تهران و تغییر نام معابری که مدیریت جدید نقشی در ساخت آنها نداشته است.

اگرچه در تغییر نام خیابان‌ها از اسامی  افراد شاخص استفاده می‌شود، اما عدم توجه به انطباق ان با منظر خیابان باعث گردیده نام‌های قدیمی هم‌چنان مورد توجه باشد. از نمونه‌های ضعیف این تصمیم‌گیری تغییر نام بلوار فردوس به ناصر حجازی است که یک‌روز پس از آن در آذر ۹۸، تابلوی خیابان مخدوش و خبرساز شد و با گذشت بیش از یک سال از این نام‌گذاری، همچنان نام قدیم خیابان استفاده می‌شود. در مقابل، از نمونه‌های خوب تغییر نام می‌توان به خیابان «انقلاب» اشاره کرد. این تغییر از «شاه‌رضا» به «انقلاب اسلامی» نه تنها اقدامی نمادین در نشان دادن تحولات روز و برآمده از اجتماع بود بلکه خیابانی که برای آن انتخاب شد نیز منظری انقلابی داشت؛‌ در خیابان شاه‌رضا بود که اولین جریان‌های سیاسی به انقلاب اسلامی واکنش نشان دادند و جریان‌های روشنفکری از آن حمایت کردند؛‌ همچنین کلمه انقلاب با دانشگاه و نخبه‌های جوان نیز پیوند خورده که نشان از اهمیت این اقدام دارد.

پس از خبر فوت استاد شجریان، با طرح مجدد تغییر نام خیابان فلامک به نام این هنرمند، این سوال مطرح می‌شود که اساسا این اقدام به تقویت جایگاه هنری استاد شجریان در خاطره جمعی خواهد انجامید یا صرفاً رفع‌تکلیف شورای این دوره جهت کسب محبوبیت از حامیان استاد شجریان است؟ با توجه به شرایط سیاسی، منظر اجتماعی خیابان فلامک (طبقه ساکن در آن) و عدم انطباق این خیابان با فعالیت‌های استاد، به نظر می‌رسد این تغییر نام نیز موفق نخواهد بود.