احترام؛ ضرورت همیشگی در گردشگری
احترام به فرهنگ از سوی گردشگران و جامعه میزبان، موضوعی جهانی است بهطوری که در همه کشورها در این زمینه نگرانیهای بسیاری مطرح است
احترام به فرهنگ از سوی گردشگران و جامعه میزبان، موضوعی جهانی است بهطوری که در همه کشورها در این زمینه نگرانیهای بسیاری مطرح است
با گرانی خدمات گردشگری روبرو هستیم. می توان چنین تحلیل کرد که نگرش کلان کشور به گردشگری در یک برآیند کلی نگرش صحیحی نیست.
فرهنگ درون ذات انسانی است. ارزشها، آیینها، هنجارها، اعتقادات، باورهای دینی و غیردینی، فرهنگ درون رفتار انسانی است و تعاملات انسانی هم بر این مبنا شکل میگیرند.
گردشگری تامین نیاز انسانی به حرکت، جابهجایی، آرامش، و سکون است، یک نیاز درونی که در آیات و روایات اسلامی نیز بدان تاکید گشته، ماهیت فطری با آفرینش انسان دارد.
فضای بام به واسطه یکپارچگی فضایی و قرار گیری در ارتفاع، فرصت وقوع انواع رخدادها و ایجاد تعاملات اجتماعی به کاربران خود میدهد.
تصور میکنیم قصه ها و روایتها ما را از توسعه دور میکند. این وضعیت زمانی پر رنگ میشود که در گردشگری و سفر هم جای خالی آن مشهود است.
حق آزادی سفر در کنار دو حق آزادی عقیده و آزادی بیان از جمله حقوق بنیادین آدمی است و انسان بدان سبب که انسان است، این حقوق برایش تعریف می شود.
بی شک سفر و گردشگری امری است مقدس، حواشی مدرن و صنعتی جامعه امروزی می بایست به سوی ریشه و بنیان خویش قدم بردارد و این امر ممکن نیست مگر با نگاهی یکپارچه و کلان.
لازم است نگاه هستی شناختی و فرا رشته ای به گردشگری صورت گیرد و به عنوان یک واقعیت چند وجهی فراتر از چارچوب های رشته ای مورد پژوهش قرار گیرد.
درمان رفتارهای منفی کارآفرینی مانند نداشتن اعتماد به نفس، برطرف کردن موانع محیطی و سازمانی می تواند بستر کارآفرینی زنان تحصیل کرده حوزه گردشگری را فراهم نماید.
دستفروشی میتواند به عنوان یکی از عناصر منظر شهری موجبات ایجاد فضایی سرزنده در فضاهای شهری از یک سو و اهرمی برای بهبود شرایط اقتصادی از سوی دیگر گردد.
تاکنون گردشگری اقدامی ابزاری و یا رویکرد منفعتگرا به میراث فرهنگی بوده است. این امر در آیندهای نه چندان دور موجبات آسیبهای جدی را به همراه خواهد داشت.