در گذشته ورودی‌ها علاوه بر آنکه مرز بین درون و بیرون بوده‌اند، محل انجام تبادلات اقتصادی و اسکان موقت کاروانسراها و مکان انجام مراسم اجتماعی بودند. این قسمت از شهرها عملکردهای ارتباطی، نظارتی، امنیتی، اقتصادی و اجتماعی نیز داشته‌اند و فعالیت‌هایی چون گذران اوقات فراغت، مجازات محکومین، تماس‌ها و مبادلات اقتصادی و بدرقه و استقبال در آنها صورت می‌گرفته است. اما ورودی‌های امروزۀ شهرها تنها به عنوان عنصری جهت مشخص‌کردن محدودۀ شهر عمل می‌کنند. آنچه که امروزه در ورودی شهر ها مشاهده می‌شود، تنها تقلیدی ناآگاهانه از کالبد و شکل ظاهری دروازه‌هاست.
ورود اتومبیل مسئله‌ای که در مبحث موردنظر مورد توجه قرار می‌گیرد، سرعت و نوع حرکت است که با گذشته متفاوت است. لذا ترکیب بافت لبۀ شهر باید به گونه‌ای باشد که با سرعت حرکت ناظری که به شهر نزدیک می‌شود، هماهنگی داشته باشد. به این دلیل که بخش عمدۀ ادراک ما از فضا، نخست بصری است که ادراک بصری خود در وهلۀ اول فضایی نیز است. با حرکت در فضا، محیط اطراف به صورت توالی محرک‌های بصری تجربه می‌شود و نسبت به میزان ارتباط بین محرک‌های مختلف در یک فضا به صورت منسجم درک شده و حس خاصی نسبت به آن مکان پیدا می‌شود. در این حالت است که فضا حس مکانی قوی و پرمعنایی پیدا خواهد کرد و پیوسته و کامل به نظر می‌آید. ولی برعکس اگر عناصر موجود در فضا، پیوستگی و ارتباط لازم به یکدیگر را نداشته باشند، فضا مبهم و ناهنجار جلوه خواهد کرد و این فضا از نظر بصری، فاقد انسجام و حس مکان خواهد شد.
بنابراین تغییر سرعت ورود ناظر و متحرک‌بودن آن موجب می‌شود تا ورودی نه به عنوان یک نقطه بلکه به صورت مسیر تعریف شده و مجموعه‌ای از سکانس‌های متوالی را برای ناظر به نمایش بگذارد. مسافر یا گذرنده از شهر، هنگام نزدیک‌شدن به شهر باید بتواند تصویری کلی از بافت و زندگی شهر را در ذهن خود مجسم کند. بی‌توجهی به زمینه، امری است که موجب بی‌هویتی هرچه بیشتر شهرهای امروز شده است. ورودی شهر ها فارغ از موقعیت قرار‌گیری‌شان در فرم‌ها و اشکالی مشابه همدیگر ساخته می‌شوند و بار معنایی خاصی را به دنبال ندارند.
بررسی و تحلیل موقعیت ورودی شهر ها و آسیب‌شناسی آنها نشان داده که ناکارآمدی ورودی‌های شهری امروزه به سه دلیل عمده اتفاق افتاده است: یک. نقش ورودی‌ها در سازمان فضایی شهرهای امروزه بازتعریف نشده است. دو. شناخت درستی از انسان، نحوۀ ادراک او از منظر و عوامل تأثیرگذار بر آن وجود ندارد. سه. به بستر طبیعی، موقعیت قرارگیری ورودی و ارزش‌های طبیعی سایت توجهی نشده است. جمع این عوامل باعث ناکارآمدی ورودی شهر های امروزی شده و باعث شده تا آنها تنها محل عبور باشند و تنها محدودۀ شهر را تعیین کنند و کارکرد دیگری نداشته باشند.
