مطالب دسته بندی: برنامه ریزی و مدیریت شهر

در مقایسه بین مدیریت شهری قبل و بعد از انقلاب اسلامی، می ‌توان استمرار چشمگیر روندهای قانونی و اداری متمرکز قبل از انقلاب را مشاهده کرد.

در این مدیریت دستوری شهری، برنامه ریزی های صورت گرفته با نیازهای اجتماع به عنوان مخاطب اصلی موضوع، همسو نبوده و تاثیری در تقویت مفهوم اجتماع نخواهد داشت.

میزان استفاده از نرده های شهری و مکان­ یابی آن باید متناسب با منظر خیابان و حجم ترافیک باشد تا حضور آن در شهر مصداق هدایت شهروندان باشد، نه ابزار کنترل آنها.

تا زمانی که انسان محوری در قالب طرح جامع پیاده در تمامی عرصه های شهر مورد توجه نباشد، پروژه های پیاده سازی نمیتواند چهره موجهی از شهرداری تهران را نشان دهد.

اگر نهاد شورایاری به دنبال برداشتن موانع رشد است باید پیش از هر چیز در پی شناسایی مولفه ‌های موثر در ارتقاء ساختار مشارکت شهروندان در شورایاری باشد

عدم توجه همزمان به ابعاد چندگانه منظر شهری در شهر ری، «تضعیف تعاملات اجتماعی و زندگی روزانه  شهری» را که از مطالبات اولیه ساکنین و کاربران است، در پی خواهد داشت.

بر اساس تعریف نقش برای هر یک از اجزای سیستم حمل و نقل شهری، معیار تعیین کیفیت حمل و نقل شهری «تامین ادراک و حضور انسان» از شهر در حین حرکت خواهد بود.

هدف استفاده از گلدان ­های شهری ایجاد سبزینگی است اما صرف هزینه ­گزاف برای سیستم آبیاری و کاشت، سبب ایجاد منظر نامطلوب گیاهان خشک و گلدان ­خالی در شهر شده است.

مسئله اصلی در مدیریتی بودن تعیین تاریخ آیین افتتاحیه و اتمام پروژه، ایجاد روند غیرمنطقی و غیرکارشناسانه در زمان بندی عملیات عمرانی است.

راهبردهای طرح جامع کالبد مشترک را بررسی و راه حل کالبدی چون حوزه‌‌بندی عملکردی و ساماندهی کالبدی را برای توسعه اجتماعی از طریق فضای عمومی مورد توجه قرار می‌دهد.

اطلاعات دریافتی طراحان و برنامه ریزان شهری مانند داده های اقلیمی، داده هایی دینامیک هستند که بر اساس علم آشوب عدم قطعیتشان پذیرفته شده است.

رفع بحران آلودگی هوای شهر تهران نیازمند اولویت دهی به مسئله محیط زیست و ارزیابی بحران های ثانویه ایجادشده ناشی از تخریب طبیعت و سوخت های فسیلی مانند مازوت است.