مدتی پیش شورای شهر تهران از ثبت اراضی عباس‌آباد در سازمان جهانی گردشگری خبر داد و سؤالاتی دربارۀ نسبت وزارت میراث در حوزه گردشگری با سایر بخش‌ها مطرح شد. نظرآنلاین با سید احمد محیط طباطبایی دربارۀ راه‌های دستیابی به یکپارچگی سازمانی و افزایش بازده فعالیت وزارتخانۀ میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی گفتگو کرده است:

نظرآنلاین: از نظر شما در کنار تشکیل وزارتخانه گردشگری و میراث فرهنگی چه اقدامات دیگری لازم است انجام شود تا یکپارچگی و هماهنگی در مدیریت گردشگری و میراث فرهنگی ایران ایجاد شود؟

احمد محیط طباطبایی: از نظر من تشکیل وزارت میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری موقعی مفید واقع خواهد شد که این سه سازمان یعنی میراث فرهنگی، گرشگری و صنایع دستی به‌صورت سه سازمان مستقل و به معاونت وزیر درآیند. تا روزی که این‌ها با هم یک ساختار را تشکیل می‌دهند از نظر من مشکلات اجرایی همچون دهۀ قبل ادامه خواهد داشت.

اگر این سه سازمان تفکیک نشوند و در عین اینکه زیر نظر یک وزیر هستند، فعالیت مستقل نداشته باشند این وزارتخانه مفید نخواهد بود. سال ۸۳ با ادغام سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، در طول بیش از یک دهه نتیجۀ مثبتی عایدمان نشد و اگر قدری به حافظه‌مان رجوع کنیم به یاد می‌آوریم که تا قبل از ادغام سازمان گردشگری با میراث فرهنگی و صنایع دستی، هریک شرایط بهتر و موثرتری در سطح جامعه داشتند.
اگر ارکان این وزارتخانه همچنان در یک قالب فعالیت کرده و جدا نشود، شرایط آینده بهتر از امروز نخواهد بود.
در گذشته در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ما یک معاونت و ریاست سازمان میراث فرهنگی و همزمان یک معاونت و سازمان گردشگری داشتیم که برای هر دو سازمان دورۀ خوبی بود. تجربه سی‌سالۀ من می‌گوید وقتی یک تجربۀ منفی را طی کرده‌ایم و یک تجربۀ مثبت هم داشتیم چرا به آن برنگردیم. سازمان میراث فرهنگی بایستی سازمانی مستقل باشد به این معنا که بتواند نظارت خود را در همۀ کشور اعمال کند و تحت تأثیر مصالح محلی و استانی قرار نگیرد. من امیدوارم وزراتخانه‌شدن این سازمان منجر به این تفکیک شود و شرایطی را پیش آورد که شاهد بهترشدن وضعیت این سه نهاد باشیم.