پایگاه تحلیلی - خبری نظرآنلاین

رسانه راهبردی - انتقادی پژوهشکده نظر

نویسنده: محمدرضا فروزنده

Picture of محمدرضا فروزنده

محمدرضا فروزنده

پژوهشگر دکتری معماری منظر دانشگاه تهران
معماري، معنا و روايت
مبانی نظری معماری

معماری، معنا و روایت

اگر معنا را واژگان و روایت را زنجیره ای به هم پیوسته از این واژگان بدانیم؛ می توان گفت که معماری قادر به روایت داستانی واژگانی و متعین نیست.

انسان، طبیعت و اومانسیم
مبانی نظری منظر

انسان، طبیعت و اومانیسم

اگر منظر را محصول تعامل انسان، طبیعت و تاریخ بدانیم؛ یکی از اساسی ترین ضرورت ها تعریف نگاه منظر به طبیعت است.

معماریِ توزرد
مبانی نظری معماری

معماریِ توزرد

معماری تا به حال هیچ گاه همچون امروز به کالا و ابژه تبدیل نشده بود. بازیابی ماهیت معماری، نیازمند آن است که با معماری مواجهه مستقیم و بی واسطه صورت گیرد.

علل اربعۀ «شهر»
شهر

علل اربعۀ «شهر»

علت مادی شهر، تمام مصالحی است که شهر بر بدن خود می‌ پوشاند. از مصالح بناییِ توده ‌های ساختمانی گرفته تا درختان، کوه‌ ها، آب جوی ‌ها. علت صوری اما خیلی شهره است.

«موجود» اندیشی، «وجود» اندیشی و حقیقت معماری
مبانی نظری معماری

«موجود» اندیشی، «وجود» اندیشی و حقیقت معماری

ضروری است که در معماری به عنوان یک تخنۀ حقیقی، به وجود بیاندیشیم و موجود را از خلال فرآیندِ ظهور درک کنیم و دوگانگی کارکرد-زیبایی معماری را فراموش کنیم.

مرزی برای منیّت نااهلان معماری
مبانی نظری معماری

مرزی برای منیّت نااهلان معماری

مرز معماری چیست؟ آیا این گونه مفاهیم بایستۀ ترسیم مرز اند؟هر بنایی را معماری می خوانیم بدون آن که پیش از آن به این پرسش پاسخ دهیم و آن را با پاسخ قیاس کنیم.

نسبی ‌گرایی زیبایی ‌شناختی
مبانی نظری منظر

نسبی ‌گرایی زیبایی ‌شناختی

شاید بتوان رد نسبی گرایی در مسائل کارکردی یا حتی هویتی را پذیرفت. اما رد نسبی بودن زیبایی چطور ممکن است؟

بررسی معرفت ‌شناسانه: «خودتنهاانگاری»
مبانی نظری منظر

بررسی معرفت ‌شناسانه: «خودتنهاانگاری»

خودتنهاانگاری نشان می‌ دهد که نسبی‌ گرایی افراطی به انزوایی ختم می شود که قضاوت در کیفیات منظر را ممکن نمی کند. نسبی گرایان باید بپذیرند که همه چیز نسبی نیست.

تطهیر «فرم»؛ شکل گرایی مذموم است نه فرمالیسم
مبانی نظری منظر

تطهیر «فرم»؛ شکل گرایی مذموم است نه فرمالیسم

در بسیاری از آثار معماری که گفته می شود صرفا به فرم توجه شده و سازه، حس فضایی و عملکرد در آن دیده نشده در حقیقت به شکل توجه شده و اساسا اثر به فرم نرسیده است.