پس از تعریف بانک اطلاعاتی و معرفی معیارهای جدید اقدام و مداخله در بافت‌های فرسوده، اکنون فرصت آن رسیده است که در کنار معرفی معیارها، که اساس و ملاک اقدامات لازم‌اند و از اهمیت بسزایی برخوردارند، سخن از نهاد متولی به عنوان اهرم اجرایی و سنگ بنای تصمیم‌سازی است، به میان آید.
در نشست نقد کاربردی به بررسی و تعریف معیارهای بافت فرسوده و وظیفۀ نهادهای درگیر در آن پرداخته شد. آنچه در این میان به‌وضوح مشخص است این است که مسئلۀ بافت و حواشی آن دارای موجودیتی پیچیده و چندوجهی است که با دست‌به‌دست‌شدن میان ارگان‌ها و سازمان‌های مختلف نه‌تنها موفق نخواهد شد، بلکه اگر جامۀ عمل بپوشد، در صورت عدم یکپارچه‌سازی، خود به معضلی جدی بدل خواهد شد.
نجات بافت فرسوده نه در گرو بازآفرینی و نه بهسازی و نوسازی است، بلکه نیازمند نگاهی جامع، کل‌نگر، همه‌شمول ورای اسامی پرطمطراق و چارچوب‌های بروکراتیک است. آن که «نهاد اجتماعی بافت» متشکل از سازمان‌ها با مشارکت مردم با تشریک مساعی اولویت اصلی را نجات بافت فرسوده و حفاظت از جان میلیون‌ها نفر در شهرهای مختلف قلمداد نموده و به نقل از عضو شورای شهر تهران بر ارزش‌های جدی در سکونت تأکید دارد.
