نقش نهاد در پایش طرح های توسعه شهری
تشــکیل نهــاد بــرای برنامه ریــزی و مدیریــت طــرحهــای توســعه شــهری میتواند مشکلات ناشــی از مســائل مختلــف شــهر را تاحــدود زیــادی رفــع کنــد.
تشــکیل نهــاد بــرای برنامه ریــزی و مدیریــت طــرحهــای توســعه شــهری میتواند مشکلات ناشــی از مســائل مختلــف شــهر را تاحــدود زیــادی رفــع کنــد.
از طریق طرح های بالادستی به صورت دستوری نمی توان محله ساخت و بدون توجه به مشارکت ساکنین نمی توان آنها را در ساختارهای تصنعی طرح شده در دفاتر شهرسازی اسکان داد.
می بایست روشهایی مانند بهره گیری از مشارکت بیشتر مردم به عنوان مهندسی اجتماعی در کنار توجه به رویکرد سیســتمی مدیریت شهری در طرح تفصیلی مورد استفاده قرار گیرد.
متدولوژی مطالعات در طرح های جامع بندری در نیم قرن اخیر تغییر کرده و پارادایم پیشین به لحاظ علمی و تجربی تغییرات قابل توجهی در عرصه جهانی پیدا کرده است.
با گسترش مناطق شهری، تعادل هیدرولوژیکی و آبراهه های طبیعی بهم می ریزند و شکل طبیعی منطقه بهم خورده و این امر منجر به لطمه دیدن ساختارهای اکولوژیک می شود.
راهبردهای طرح جامع کالبد مشترک را بررسی و راه حل کالبدی چون حوزهبندی عملکردی و ساماندهی کالبدی را برای توسعه اجتماعی از طریق فضای عمومی مورد توجه قرار میدهد.
ایده محله محوری در شهر، باید مفهوم محله را به عنوان اندامی اجتماعی و منشاء پویایی و شبکه های متعدد جامعه پذیری در شهر، بررسی کند.
اثرات برنامه های توسعه شهری در ایران را میتوان تابع رویکرد مدرنیستی مهندسان و انحصار طرح های شهری زیر نظر دولت به عنوان نهاد تصمیم گیر و مجری دانست.
ایده پاکت حجمی منطقی بوده و برای شکل دهی به سیما و منظر شهری مفید است اما با شیوه نظارت فعلی شهرداری در ساخت و ساز، تضمینی برای اجرای موفق آن وجود ندارد.
مبنای طرح جامع اول تهران، تمرکززدایی از مرکز شهر و آزادسازی آن از تراکم و ترافیک بود. طبق طرح، تهران به صورت خطی و با نُه مرکز جدید در شهر برنامهریزی شد.
مشخص نیست که طرح جامع حملونقل ریلی که به تازگی مصوب شده، از کدام سیاست توسعۀ شهری تبعیت میکند و چه معیارهایی را در تعیین و احداث خطوط در نظر میگیرد.
پهنهبندی فرهنگی یک موضوع تفسیرپذیر است که ممکن است به یک صنف یا گروه اجتماعی تقلیل یابد و تنوع فرهنگی که لازمۀ پهنه است مراعات نشود.