برچسب: مشهد

احیای سکونت نیز در گروی تغییر نگاه نهاد های اثر گذارو تصمیم گیر در بافت حریم رضوی در یک سمت و احیای علقه شهروندان نسبت به بافت پیرامون در سمت دیگر است. 

مدیریت شهری با عدم درک صحیح از پاویون، صرفاً عناصری در نقاط مختلف شهر به نمایش می گذارد که نه کارکرد مشخصی دارد و نه یک عنصر خاطره انگیز هستند.

مدیریت سلبی و ایجابی موجب بهبود عملکرد رفتار مردم در یک فضای شهری نمیشوند و نمیتوان با یک دستور، رفتارهای ارگانیک شهروندان در یک فضای شهری را قبضه کرد.

از مهمترین انتقادات وارد بر طرح حریم رضوی مستثنی نمودن نهاد آستان قدس رضوی از دیگر ارگان های خصوصی، دولتی یا خصولتی در رابطه با نحوه مداخلات در بافت است.

جدایی حرم از شهر به تدریج موجب تغییر ادراکات مردم از محدوده حرم گردیده و فهم شهروندان را نسبت به نقش و جایگاه آن در شهر دستخوش تغییر کرده است.

پیاده مداری، به مضمونی اساسی در توسعه شهرها تبدیل شده است. فقدان سیاست یکپارچه از پیش تعریف‌شده بلندمدت در جهت پیشبرد پیاده مداری ز مشکلات مدیریت شهری است

پیوستهای زیست‌محیطی در پروژه‌های عمرانی با ایجاد تعاریف فی‌البداهه به محلی برای توجیه‌های کارشناسی نشده و دست‌آویزی در جهت پیشبرد اهداف اجرایی تبدیل میشود.

برنامه‌ریزی جداگانه و دوقطبی در مشهد موجب شده که ارتباط زائر با مجاور روز به روز کمتر شود و با حذف همبستگی اجتماعی، رابطه آنها به سمت رابطه صرف اقتصادی هدایت شود.

محدودسازی، نگاه جنسیتی و ورود نهادهای غیر مرتبط به مسائل تخصصی شهر، هر گونه طرح و برنامه در خصوص ترویج فرهنگ استفاده از دوچرخه اشتراکی را در نطفه خفه می کند.

پادگان لشکر 77 ارتش مشهد شامل باغی قدیمی در میانه شهر است. بنگاه داری در مدیریت شهری مشهد، شهروندان را از این فضای شهری محروم ساخته است.