رفتار اجتماعی

تعاملات اجتماعی از راههای قدیمی برای کاستن از اضطرابهای روزمره و خبرهای آشفته و تنهایی این روزهاست. حتما در این روزها راهی برای بازیابی ارتباطات همسایگی است.

شهروندان اگر کنشگری نداشته باشند، نباید انتظار داشته باشند که مدیران شهری برای آنها کاری کرده و یا حتی در مواردی آنها به رسمیت بشناسند.

بهره‌ گیری از ظرفیت‌ های فضای مجازی نشان می‌ دهد که برخلاف فرضیات متعارف، فضای عمومی شهرها رو به زوال نیست بلکه در حال گسترش است.

در میان علمای شیعه و سنی هیچ فتوایی یافت نمی شود که اجازه دهد مسجد تخریب و به کابری تجاری، اقامتی و یا فضای سبز تبدیل شود.

حضور بدون دغدغه­ زنان در فضاهای شهری یا کاری، در صورت داشتن کیفیت مناسب، می­ تواند در تصمیم آنها برای فرزندآوری موثر باشد.

در معماری امروز ما چالش هایی چون نیاز به تعاملات اجتماعی و محرمیت همانند رنگ و نوع مصالح یا میزان تزیینات مورد توجه کارفرما قرار نمی گیرد.

مباحث فرهنگی و کیفیت فضای زندگی بسیار متاثر از اقتصاد جامعه است و می­ توانند به شدت بر سلامت روان و بهداشت آن موثر باشند.

در ایران مال هویت نامشخص فضا، کولاژگونگی آن از نظر فضایی، سبک و مقیاس، درک فضا را برای مخاطبین به خصوص زنان را بسیار مشکل می ­نماید.

تشابه اصطلاح «فاصله اجتماعی» از نگاه اپیدمیولوژیست‌ها با مفهوم واقعی آن در نگاه تخصص‌هایی چون جامعه‌شناسان، شهرسازان و منظری‌ها،.. مولد مفهومی متضاد است.

تعلق به قوم، در تداوم قدرت و بقا نقش اساسی دارد. در گذشته حفظ هویت و قدرت در تمامی مراحل زندگی اهمیت داشت و یکی از را‌‌ه‌ها، استفاده از نمادهای قومی بود.

تبلیغات فرهنگی در شهر یکی از رویکردهای تبلیغی در شهرهای امروز است. این رویکرد در سال‌های اخیر در ایران و به خصوص پایتخت، بسیار مورد توجه بوده است. یکی از دلایل توجه به این رویکرد تبلیغی- فرهنگی در سطح شهر را تأثیر آن بر فرهنگ‌سازی شهروندان می‌دانند. در حقیقت در کنار تبلیغات تجاری، شهر بستر مناسبی برای انتقال پیام‌های فرهنگی مرتبط با خود شهر و از جمله فرهنگ شهرنشینی نیز دانسته می‌شود. مضمون بسیاری از تبلیغات فرهنگی تهران در سال‌های اخیر فرهنگ شهروندی را مد نظر قرار نمی‌دهد، بلکه بسیاری از موضوعات سیاسی، وقایع اجتماعی و مذهبی نیز در آن گنجانده شده‌اند. در این نوشتار به موضوعیت تبلیغات فرهنگی با مضامین غیر مرتبط با شهر، در سطح شهر تهران پرداخته شده است. تبلیغات محیطی و تکرار آن‌ها می‌تواند احتمال دیده‌شدن پیام را افزایش دهد و بر تأثیرگذاری آن بیفزاید. احتمال دریافت ناخودآگاه پیام از طریق شهروندان در حالی که روزانه در معرض آن قرار دارند افزایش می‌یابد. این تبلیغات مستمر سرانجام نگاه‌ها را به سوی خود جلب نموده و استمرار در اکران رسانه با محصور و تسلیم کردن مخاطبان، ایشان را به تبعیت از آن چه مورد نظر است، سوق می‌دهد. البته باید توجه داشت که اگر تکرار از آستانه...