هنر

اساسی ترین غقلتی که با غلبۀ تفسیر در مواجهۀ هنر اتفاق می ‌افتد، ماهیت مدیوم هنری و خصوصاً حسانیت آن است.

شهر به عنوان متولی اصلی مجسمه ‌های شهری حق برخورداری از آثار با اصالت را دارد و شهر نباید تبدیل به گالری نمایش محصولات مولاژ  شود.

دست دادن به عنوان آئین ایرانی هزاره‌ ها توانست در پیچ و خم تاریخ پویا بماند اما  گویا دیو کرونا از این رسم آریایی به مراتب قوی‌تر بود.

براساس تاریخ مجسمه در فضای میادین تهران به نظر می ‌رسد، غالب مجسمه‌های شهری در میان رویکردهای جوامع صنعتی و مدرن در نوسان است

مجسمه شهری مقوله ای پیچیده است که از عناصر متعددی اثر می گیرد و بایستی به تمام موارد نگاه جامعی داشت.

کیفیت ظرف خیال هنرمند در دریافت این صور مثالی اثر دارد و در ضمن دریافت این صور در اختیار و کنترل هنرمند نیست. نوعی شهود و الهام است.

مهمترین فایده و کارکرد هنر، تصفیه ،تزکیه و درمان بیماری‌ها و انحرافات ذوق و عقل و برانگیختن عواطف و احساسات متعالی است.

سازمان زیباسازی از نظرگاهی خدای گون، قادر است هر پدیده ‌ای محیطی را زیبا کند؛ به نظر می ‌رسد سازمان در حصاری از جنس اقدام گرفتار شده است.