پایگاه تحلیلی - خبری نظرآنلاین

رسانه راهبردی - انتقادی پژوهشکده نظر

نگارش قانون برای نگارش قانون

نگارش قانون برای نگارش قانون

شورای شهر تهران به تازگی کلیات لایحۀ «طراحی، پایش و نمای شهر تهران» را تصویب کرده است. اگرچه پوشش خبری تصویب این لایحه به قدری نبود که شهروندان تهرانی در جریان آن قرار بگیرند، اما انتقاد یکی از اعضای شورا (بهاره آروین)، به تصویب این لایحه، همه‌گیرتر از اصل خبر شد و تصویب این کلیات را خبر داد. در جواب این انتقاد، محمد سالاری در جواب بهاره آروین مدعی شد که دستورالعمل تصویب‌شده چیز جدیدی نیست و در حال حاضر هم پیروی از آن در دریافت جواز پایان‌کار، نقش دارد. به دنبال سابقۀ وجود چنین قانونی، به بررسی دستورالعمل سامان‌دهی نما پرداختم. به عقیدۀ من و با توجه به الزاماتی که نگارش قانون با خود دارد، این دستورالعمل بیش از آن پیچیده، آشفته و صوری است که بتواند اجرایی یا پیاده شود و یا به سامان‌دهی نمای ساختمان‌های شهر تهران کمک کند.

طرح مساله، سوال و نتیجه راهبردی

طرح مساله، سوال و نتیجه راهبردی

مشارکت شهروندی به عنوان یکی از ارکان جامعۀ مدرن در تهران تنها در کلام پذیرفته شده و در عمل فاصلۀ زیادی تا تحقق دارد و مدیریت شهری برای عمل به آن سازوکار مشخص ندارد.

نقدی بر پوستر فیلم مستند زیر صفر مرزی

نقدی بر پوستر فیلم مستند زیر صفر مرزی

پوستر فیلم مستند زیر صفر مرزی، از یک عکس عمودی تشکیل شده است. این عکس با دو خط عمود بر هم به چهار قسمت مساوی تقسیم گردیده و دو قسمت پایینی پوستر به صورت رنگی و دو قسمت بالای آن به صورت سیاه و سفید ثبت گردیده است.

میدان اعدام
اخبار
سعید شفیعا

میدان اعدام: از پاقاپوق تا خیام

میدان پاقاپوق یا اعدام به عبارتی چهارمین میدان تهران _اگر میدان مشق را هم به حساب نیاوریم_ چهارمین میدان عمومی تهران است. نام نخست این میدان پاقاپوق بود و بعد به میدان اعدام تغییر کرد، میدانی که قدمت آن به زمان ناصرالدین شاه می‌رسد و تقریباً در خارج از شهر در جنوب غربی تهران انتهای خیابان جلیل‌آباد (خیام) قرار داشت و در گذشته حکم محکومین به اعدام در آن مکان اجرا می‌شد. نام قاپوق از آنجا آمده بود که در وسط میدان تپه‌ای از خاک قرار داشت که بر بالای آن ستون گرد کوتاهی از آجر ساخته بودند و مجرمین را درپای آن سر می‌بریدند. نحوۀ اعدام در پاقاپوق این چنین بود که محکوم را از انبار یا زندان تحویل میرغضب (جلاد) می‌دادند تا ببرد و جانش را بگیرد و سرش را تحویل بدهد. میرغضب مردی بود خشن و دائم‌الخمر و با لباس سرخ، خنجری به کمر، هیأتی کریه، کلاه پوست بر سر و سبیل‌های کلفت که هر کسی از دیدن او از ترس برخورد می‌لرزید. شغل میرغضب افتخاری بود و مواجبی هم نداشت به همین دلیل درآمد او از همین کار تأمین می‌شد که محکوم به اعدام بیچاره روزها و شاید هفته‌ها برای او گدایی و کسب درآمد می‌کرد.

معماری بومی
نقد
نظر آنلاین

معماری بومی و حسن فتحی

در سرزمینی با وسعت ایران وجود روش‌های مختلف معماری بومی اجتناب‌ناپذیر و رویکردهای جاری در طرح‌ریزی مسکن شهرهای ایران نیز نیازمند بازبینی و تجدیدنظر است.

صفحه اصلی
مصاحبه
محمدجواد حیدری

مصاحبه با ایمان ملاجعفری در مورد نگارخانه‌ای به وسعت یک شهر

مصاحبۀ نظرآنلاین با ایمان ملاجعفری : طرح نگارخانه‌ای به وسعت یک شهر، تا امروز دوبار از سوی سازمان زیباسازی شهر تهران، یکبار اردیبهشت ۹۴ و بار دیگر خرداد ۹۵ در سطح پایتخت اجرا شده است. «نگارخانه‌ای به وسعت یک شهر» پروژه‌ای است که طی آن تمامی ‌سازه‌های تبلیغاتی اعم از تجاری و فرهنگی سطح شهرتهران که در اختیار شهرداری تهران است، به محل نمایش تصویر آثار هنری داخلی و خارجی تبدیل شد. امسال (۱۳۹۸)، برزین ضرغامی، مدیرعامل سازمان زیباسازی شهرتهران گفت: پروژه «نگارخانه‌ای به وسعت یک شهر» در دوره‌های قبل مورد استقبال قرار گرفت و موفق بود و بازتاب جهانی داشت که امسال هم اجرا می‌شود. در همین باره نظرآنلاین با ایمان ملاجعفری، نقاش گفتگو کرده است:   نظرآنلاین: در مورد پروژۀ «نگارخانه‌ای به وسعت یک شهر» که در دو دوره اجرا شد، به نظر شما آیا این اقدام از نظر زیبایی‌شناسی و تأثیرات ذهنی روی ساکنان شهرها، کار مطلوبی است؟ ایمان ملاجعفری : قاعدتاً جواب این سؤال باید بله یا خیر باشد. من در پاسخ به اینکه دیدن آثار هنری از نظر زیبایی‌شناسی کار مطلوبی است یا نه در هر حال پاسخ بله را انتخاب می‌کنم، ولی میزان این مطلوبیت به شیوۀ دیدن آثار هنری و چندین عامل دیگر

معیار بافت فرسوده
اخبار
نظرگاه

بیانیۀ گالری نظرگاه برای نشست «معیار بافت فرسوده ، از واقعیت تا خیال»

مسأله: در سال  ۸۵ و بعد از زلزله بم، سه معیار ریزدانگی، نفوذناپذیری و ناپایداری برای شناسایی محلات فرسوده  و تعیین اولویت اقدام در آنها از سوی شورای عالی شهرسازی و معماری برای کل کشور تعیین شد. به تدریج این معیار‌ها صرفاً مبنای تشخیص بافت فرسوده شدند. در حالی که در ابتدا برای تعیین اولویت در ارائه تسهیلات و با هدف نجات بخشی معرفی شده بودند. حاصل اشتراک این سه معیار تقلیل ۱۴۰۰۰ هکتار بافت ناپایدار و نا ایمن تهران به ۳۲۶۸ هکتار بود. در عمل ۳۰درصد از مساله به رسمیت شناخته شد و ۱۰ هزار هکتار بافت ناامن از ضرورت ایمن‌سازی مستثنی شدند. در نتیجه نه تنها امکاناتی به آنها تعلق نگرفت بلکه با تعمیم شرایط عادی شهر دست آنها برای نوسازی هم بسته شد. این امر منجر به بروز اتفاق زیرپوستی ناشی از یک اشتباه در تعریف معیار گردید: بی تفاوتی نسبت به ۷۵ درصد بافت‌های نا ایمن شهر در طرح‌های جامع و تفصیلی که راهکاری خاص برای آنها تدبیر نشد. در سال ۹۶، شرکت بازآفرینی شهری به استناد ابلاغ شورایعالی شهرسازی و معماری، معیارهای جدید تشخیص بافتهای فرسوده را تهیه کرد. در دستورالعمل جدید دامنه و تنوع معیارها توسعه یافته و اقسام محرومیت‌ها در بخش‌های مختلف بعنوان

پهنۀ فرهنگی رودکی
نظرگاه
نظرگاه

تهیۀ سند یکپارچۀ مدیریت، هدایت و کنترل، لازمۀ موفقیت طرح پهنۀ فرهنگی رودکی

نشست «پهنۀ رودکی، ارزیابی ظرفیت فرهنگی پهنه» با سخنرانی یاسر جعفری، معاون فنی و طرح‌های شهری سازمان زیباسازی شهرداری تهران، سید علی‌اکبر موسوی مشاور طرح پهنۀ فرهنگی رودکی و محمد آتشین‌بار عضو هیأت علمی پژوهشکدۀ نظر، ۱۹ تیر ۹۸ در گالری نظرگاه برگزار شد. در ابتدای این نشست محمد آتشین‌بار با اشاره به اینکه پروژۀ پهنۀ رودکی برای اولین‌بار، اواسط دهۀ ۷۰ توسط وزارت فرهنگ و ارشاد مطرح شد، گفت: «در این محدوده دو قطب فرهنگی شهر تهران، یعنی تئاتر شهر و تالار وحدت قرار دارد. در آن زمان از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد پیشنهاد شد که می‌توان از پتانسیلی که در این محدوده وجود دارد، بهره برد تا اینکه در سال گذشته مدیریت شهری تهران طرح تبدیل این محدوده به پهنۀ فرهنگی را ارائه داد که البته یکی از طرح‌های موضعی و موضوعی طرح جامع نیز است».  وی ادامه داد:  «وقتی از دور به این طرح نگاه می‌کنیم، با توجه به اینکه دو قطب فرهنگی بسیار مهم در آنجا قرار دارند و همچنین کافه‌هایی نیز در اطراف آن‌ها شکل گرفته، اجرای این طرح خیلی خوب به نظر می‌آید، اما سؤال اصلی که در این پروژه مطرح است این است که آنجا واقعا چقدر قابلیت تبدیل‌شدن به پهنۀ فرهنگی